Texte der DDbDP papyri.info Infofenster für digitale Inhalte wieder einblenden
[Αὐρηλία Εὐστόργις - ca.55 -]
[ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ οὐλὴ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣]ῳ ἀριστ̣ερ̣ῷ χρηματίζ(ουσα) χωρὶς κυρί[ο]υ τέ[κνων δικαίῳ κατὰ τὰ Ῥωμαίων ἔθη ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣]
[ἀναγρα(φομένη) ἐν τ]ῇ λα[μπ]ροτάτῃ Ἑρμοῦ πόλει ἐπʼ ἀμφόδου φρουρ[ί]ου λιβὸς μετὰ συνεστῶτος [ἐμαυτῇ Αὐρηλίου] Τ̣ριαδέλφου
[Ἑρμοφίλου ἀναγρα(φομένου) ἐπʼ ἀμ]φόδου πόλεως λιβὸς τῇ ἐμαυτῆς θυγατρὶ Αὐρηλίᾳ [Ὑ]π̣ε̣ρ̣εχίῳ τῇ καὶ Ἀμμων̣α̣[ρίῳ χαίρειν]. εἴη μέν μοι ὑγια̣ί̣[νειν] καὶ τῶν ἡμετέρων
5[ἀπολαύειν] ἐὰν δέ, ὅ μὴ εἴη, συμβαίη τ[ί] μοι ἀνθρώπινον, ὅπερ ἀπεύχ[ο]μαι, κληρονόμον σε μ[ό]ν[η]ν κατὰ πάντας τοὺς ν[ό]μους καθίστημι
[ὥστε [αὐ]τεξούσ]ιόν σε εἶναι, ὅπου δὰν(*) βουληθῇς, πορεύεσθαι, ἅτε δὴ τῆς ἐννόμου ἡλικίας γεγενημ̣[ένην.] καὶ διʼ ἀφορμὴν ταύτην πάντα τὰ ἐ-
[μαυτῆς σοι] ἐπανεθέμην διὰ τοῦ[δε] τοῦ ἑλληνικοῦ βουλήματος νοο[ῦ]σα καὶ φρονοῦσα. π̣ρὸς̣ [ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣]περ γὰρ περὶ ἐμέ νό̣σ̣ο̣ν ὑφορωμέ-
[νη ἀνθρώ]πινόν τι παθεῖν, νοοῦσα καὶ φρονοῦσα διεθέμην τόδε μου τὸ βούλημα ὑπὲρ [τοῦ μὴ] ἐξεῖναι ᾡτινιο[ῦ]ν ἀντιπαραβῆναι
[ἃ διεθέμη]ν, μήτε τὴν γενομένην σύμβιον τοῦ ἀπογενομένου μου υἱοῦ Σαρμάτου Α[ὐ]ρ[η]λίαν Τ̣α̣μεὶν {μὴ} ἐπ[ι]βῆναι τῇ ἡμετέρᾳ οἰ[κ]ίᾳ
10[οὔσῃ ἐ]π̣ʼ ἀμφόδου Φρο[υρίο]υ Λιβός, μηδὲ παρακ[ύ]π̣[τ]ε̣ιν ᾡτινιοῦν πράγμα[τι] δια[φ]έ̣ρ̣ο̣ν̣[τ]ί μοι ἢ καὶ αὐτῷ τῷ ἀπογενομένῳ
[[κηδεμ]]ονείας(*) τοῦ σώματος αὐ[τ]οῦ ἕνεκεν, αὐταρκούσης σου τῆς τε προδεδηλωμένη[ς μ]ου θυγατρὸς καὶ κλη[ρο]νόμου καὶ τῶν ἡμε-
[τέρων καὶ αὐτ]ο[ῦ] τοῦ Σαρμάτου φ[ί]λ̣[ων. α]ὐτάρκης γὰρ καὶ ὑπʼ αὐ[τ]ῆς ἔπαθον· πρὸς ἃ οὐ β[ού]λ[ομ]αι αὐτὴν παρατ[υ]χ̣[εῖ]ν̣ τοῖς ἡμετέροις
[πράγμασιν], μάλιστα μη[δὲ]ν ἐχο̣υσα̣(*) πρὸς μὲ ἢ τὸν ἀπογενόμεν[ό]ν μου υἱόν, ἀκολού[θως κ]αὶ ᾗ ἔθετό μοι τρ[ίτ]ῃ ἀνεγκλησίᾳ πλη-
[ρωθεῖσα ὧ]ν ἔφασκεν ἔχειν α̣[ὐ]τ[ῆς] τὸν ἡμέτερον υἱόν. γεινώσκειν(*) δέ σε̣ βούλομαι [ὅτι ἀ[πὸ] τ]ῶν ὀφειλομ[ένων τ]ῷ αὐτῷ υἱῷ μ[ο]υ
15[[ὑπ]ὸ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣] ̣ιου γυμνασιάρχου [Ἀ]λεξανδρείας ἀπὸ τιμῆς ὀθ̣ό̣νης ἀργυρίου και[νοῦ τά]λαντα δώδεκα μόνο[ν] μο[ι] προήκατο ἓν̣
[ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ καὶ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ θ]εβαικοῦ κνίδ[ι]α ἑκα[τ]ὸν πρὸς τὸ μετε[λ]θ̣εῖν̣ σε αὐτ[ὸ]ν περὶ τῶν λοιπ[ῶν ὀ]φειλομένων μοι ὑ̣[πʼ αὐτο]ῦ. τὸ ἑλληνικὸν
[βούλημα κύρι]ον ὃ̣ καὶ δισσόν σοι π[ροηκ]άμην, ὡς ἐν δημοσίῳ ἀρχείῳ κατακείμενον, καὶ ἐπε[ρωτ]ηθ(εῖσα) νοοῦσα καὶ φρονοῦσα ὡμολό(γησα). (ἔτους) ια ((s-etous))
[καὶ (ἔτους) ι τῶν κ]υρίων ἡμῶν Διοκλητι[α]νοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ Σεβαστῶν καὶ (ἔτους) γ ((s-etous)) τῶν κυρ[ίω]ν ἡμῶν Κωνσταντίου καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν
[Ἐπιφανεστά]των Καισάρων Εὐσεβ[ῶ]ν Εὐτυχῶν Σεβαστῶν ὑπα[τ]ε[ί]α[ς] Νουμμίου Τούσκο[υ] καὶ Ἀννίου Ἀνυλλε̣ί̣[ν]ου τῶν λαμπροτάτων
20[ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣Αὐ]ρηλία Εὐστόργ[ι]ς διεθέμην ὡς πρ[ό]κειται. Αὐρ(ήλιος) Τριάδελ[φος] Ἑρμοφίλου σ[υμ]πάριμι(*) αὐτῇ καὶ ἔ̣γρ-
[αψα ὑπὲ]ρ αὐτῆς {μης} μὴ ε̣ἰδυίης γράμματα.
[ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ οὐλὴ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣]ῳ ἀριστ̣ερ̣ῷ χρηματίζ(ουσα) χωρὶς κυρί[ο]υ τέ[κνων δικαίῳ κατὰ τὰ Ῥωμαίων ἔθη ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣]
[ἀναγρα(φομένη) ἐν τ]ῇ λα[μπ]ροτάτῃ Ἑρμοῦ πόλει ἐπʼ ἀμφόδου φρουρ[ί]ου λιβὸς μετὰ συνεστῶτος [ἐμαυτῇ Αὐρηλίου] Τ̣ριαδέλφου
[Ἑρμοφίλου ἀναγρα(φομένου) ἐπʼ ἀμ]φόδου πόλεως λιβὸς τῇ ἐμαυτῆς θυγατρὶ Αὐρηλίᾳ [Ὑ]π̣ε̣ρ̣εχίῳ τῇ καὶ Ἀμμων̣α̣[ρίῳ χαίρειν]. εἴη μέν μοι ὑγια̣ί̣[νειν] καὶ τῶν ἡμετέρων
5[ἀπολαύειν] ἐὰν δέ, ὅ μὴ εἴη, συμβαίη τ[ί] μοι ἀνθρώπινον, ὅπερ ἀπεύχ[ο]μαι, κληρονόμον σε μ[ό]ν[η]ν κατὰ πάντας τοὺς ν[ό]μους καθίστημι
[ὥστε [αὐ]τεξούσ]ιόν σε εἶναι, ὅπου δὰν(*) βουληθῇς, πορεύεσθαι, ἅτε δὴ τῆς ἐννόμου ἡλικίας γεγενημ̣[ένην.] καὶ διʼ ἀφορμὴν ταύτην πάντα τὰ ἐ-
[μαυτῆς σοι] ἐπανεθέμην διὰ τοῦ[δε] τοῦ ἑλληνικοῦ βουλήματος νοο[ῦ]σα καὶ φρονοῦσα. π̣ρὸς̣ [ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣]περ γὰρ περὶ ἐμέ νό̣σ̣ο̣ν ὑφορωμέ-
[νη ἀνθρώ]πινόν τι παθεῖν, νοοῦσα καὶ φρονοῦσα διεθέμην τόδε μου τὸ βούλημα ὑπὲρ [τοῦ μὴ] ἐξεῖναι ᾡτινιο[ῦ]ν ἀντιπαραβῆναι
[ἃ διεθέμη]ν, μήτε τὴν γενομένην σύμβιον τοῦ ἀπογενομένου μου υἱοῦ Σαρμάτου Α[ὐ]ρ[η]λίαν Τ̣α̣μεὶν {μὴ} ἐπ[ι]βῆναι τῇ ἡμετέρᾳ οἰ[κ]ίᾳ
10[οὔσῃ ἐ]π̣ʼ ἀμφόδου Φρο[υρίο]υ Λιβός, μηδὲ παρακ[ύ]π̣[τ]ε̣ιν ᾡτινιοῦν πράγμα[τι] δια[φ]έ̣ρ̣ο̣ν̣[τ]ί μοι ἢ καὶ αὐτῷ τῷ ἀπογενομένῳ
[[κηδεμ]]ονείας(*) τοῦ σώματος αὐ[τ]οῦ ἕνεκεν, αὐταρκούσης σου τῆς τε προδεδηλωμένη[ς μ]ου θυγατρὸς καὶ κλη[ρο]νόμου καὶ τῶν ἡμε-
[τέρων καὶ αὐτ]ο[ῦ] τοῦ Σαρμάτου φ[ί]λ̣[ων. α]ὐτάρκης γὰρ καὶ ὑπʼ αὐ[τ]ῆς ἔπαθον· πρὸς ἃ οὐ β[ού]λ[ομ]αι αὐτὴν παρατ[υ]χ̣[εῖ]ν̣ τοῖς ἡμετέροις
[πράγμασιν], μάλιστα μη[δὲ]ν ἐχο̣υσα̣(*) πρὸς μὲ ἢ τὸν ἀπογενόμεν[ό]ν μου υἱόν, ἀκολού[θως κ]αὶ ᾗ ἔθετό μοι τρ[ίτ]ῃ ἀνεγκλησίᾳ πλη-
[ρωθεῖσα ὧ]ν ἔφασκεν ἔχειν α̣[ὐ]τ[ῆς] τὸν ἡμέτερον υἱόν. γεινώσκειν(*) δέ σε̣ βούλομαι [ὅτι ἀ[πὸ] τ]ῶν ὀφειλομ[ένων τ]ῷ αὐτῷ υἱῷ μ[ο]υ
15[[ὑπ]ὸ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣] ̣ιου γυμνασιάρχου [Ἀ]λεξανδρείας ἀπὸ τιμῆς ὀθ̣ό̣νης ἀργυρίου και[νοῦ τά]λαντα δώδεκα μόνο[ν] μο[ι] προήκατο ἓν̣
[ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ καὶ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ θ]εβαικοῦ κνίδ[ι]α ἑκα[τ]ὸν πρὸς τὸ μετε[λ]θ̣εῖν̣ σε αὐτ[ὸ]ν περὶ τῶν λοιπ[ῶν ὀ]φειλομένων μοι ὑ̣[πʼ αὐτο]ῦ. τὸ ἑλληνικὸν
[βούλημα κύρι]ον ὃ̣ καὶ δισσόν σοι π[ροηκ]άμην, ὡς ἐν δημοσίῳ ἀρχείῳ κατακείμενον, καὶ ἐπε[ρωτ]ηθ(εῖσα) νοοῦσα καὶ φρονοῦσα ὡμολό(γησα). (ἔτους) ια ((s-etous))
[καὶ (ἔτους) ι τῶν κ]υρίων ἡμῶν Διοκλητι[α]νοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ Σεβαστῶν καὶ (ἔτους) γ ((s-etous)) τῶν κυρ[ίω]ν ἡμῶν Κωνσταντίου καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν
[Ἐπιφανεστά]των Καισάρων Εὐσεβ[ῶ]ν Εὐτυχῶν Σεβαστῶν ὑπα[τ]ε[ί]α[ς] Νουμμίου Τούσκο[υ] καὶ Ἀννίου Ἀνυλλε̣ί̣[ν]ου τῶν λαμπροτάτων
20[ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣Αὐ]ρηλία Εὐστόργ[ι]ς διεθέμην ὡς πρ[ό]κειται. Αὐρ(ήλιος) Τριάδελ[φος] Ἑρμοφίλου σ[υμ]πάριμι(*) αὐτῇ καὶ ἔ̣γρ-
[αψα ὑπὲ]ρ αὐτῆς {μης} μὴ ε̣ἰδυίης γράμματα.